Nota prasowa na temat pism wileńskich, które mają podawać szczegóły o przeszłości dworku mickiewiczowskiego, w którym ma być urządzone muzeum im. Adama Mickiewicza. W tekście przypomniana jest historia domu (Źródło: „Ilustrowany Kurier Codzienny”, Kraków 1936, nr 122, s. 8, za: Małopolska Biblioteka Cyfrowa).

Uwspółcześniony odczyt tekstu

Dworek Mickiewiczowski w Nowogródku.

Pisma wileńskie podają szczegóły przeszłości dworku mickiewiczowskiego w Nowogródku, w którym ma być w przyszłości urządzone muzeum im. Adama Mickiewicza, gdzie spędził wieszcz nasz dzieciństwo. Domek ten wzniesiony został na placu, nabytym w r. 1803 przez ojca wieszcza, Mikołaja Mickiewicza. Rodzina Mickiewiczów była w chwili budowy domu w ciężkiem położeniu finansowem i na tym tle miała sprawy sądowe. W r. 1838 zlicytowano dworek za długi Mickiewiczów i wówczas nabyła go Aniela z Dąbrowskich Bijołtowa, która w roku 1857 dokupiła jeszcze plac przy ul. Trojeckiej, a obecnie Mickiewicza. 

Po śmierci Bijołtowej przeszedł dworek w drodze spadku w r. 1867 do rąk Antoniego Dąbrowskiego. W r. 1881, podczas pożaru Nowogródka, zniszczone zostały wszystkie zabudowania dworku, tylko sklepienia i ściany kamieniczki pozostały nietknięte. Dąbrowski przystąpił po 6 latach do odbudowy domu, przy czym zachował te same kształty zewnętrzne i wewnętrzny rozkład z czasów poety. Równocześnie wybudowano oficynę i dokupiono sąsiedni plac. Domek ten stanowił wówczas jedno z najlepszych mieszkań w Nowogródku, toteż zajmowali go zwykle marszałkowie szlachty. 

Ostatni z nich wyprowadził się w r. 1918. Podczas wojny światowej mieszkał tam przez cały czas okupacji niemieckiej sztab gen. Scheffera, a po zajęciu Nowogródka przez wojska polskie sztab gen. Lasockiego, podczas zaś inwazji bolszewickiej zajęły dworek wyższe władze krasnoarmiejskie. W r. 1921 zamieszkała tam Maria Wierzbowska. W roku 1931 zgłosił się do właściciela dworku, Tadeusza Dąbrowskiego, Komitet uczczenia pamięci Adama Mickiewicza w Nowogródku z propozycją utworzenia tam biblioteki i muzeum wieszcza, a kiedy w r. 1932 ponowił tę propozycję, właściciel zgodził się, nie zapisał mu jednak dworku, jak to było w prasie mylnie podane. 

Obecnie Komitet zajął oficynę, gdzie umieścił zbiory i biuro, dom mieszkalny jest jednak dotąd zajęty przez dawną lokatorkę, Marię Wierzbowską. Dodać należy, że w r. 1922 odwiedził dworek syn wieszcza śp. Władysław Mickiewicz.