Franciszek Black (1881-1959), urodzony w Warszawie, syn Teodora i Marii, rzeźbiarz i medalier. W 1901 r. rozpoczął naukę w londyńskiej School of Decorative Wood Carving, a od 1903 r. kontynuował edukację w paryskiej Akademii Sztuk Pięknych. Współpracował z Antonim Wiwulskim przy projekcie Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie. W Krakowie poznał Ignacego Paderewskiego, który przyznał mu stypendium umożliwiające podróże po Europie. W tym czasie Black doskonalił swoje umiejętności rzeźbiarskie w różnych pracowniach i poznawał największe kolekcje sztuki na kontynencie. Był członkiem Société Nationale des Beaux-Arts, co było znaczącym wyróżnieniem dla artysty z zagranicy. Na początku drugiej dekady XX wieku osiedlił się w Lozannie, gdzie mieszkał do 1920 r., tworząc wiele dzieł. Później przeniósł się do Paryża, gdzie realizował liczne zamówienia prywatne, w tym rzeźby nagrobne. Jego prace znajdują się m.in. w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Na francuskich cmentarzach można znaleźć jego rzeźby, takie jak figura Chrystusa na nagrobku Aleksandra Kwiatkowskiego (1955, na podstawie wcześniejszego projektu z 1935 r.), pomnik Leopolda Sudre na cmentarzu Montparnasse w Paryżu (1933) oraz pomnik Józefa Hoene-Wrońskiego na cmentarzu w Neuilly-sur-Seine pod Paryżem (1937). Franciszek Black został pochowany na cmentarzu w Montmorency.

• „Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy”, t 1, Wrocław 1971., s. 172.