W czasie II wojny światowej, podczas masowej eksterminacji Polaków przez członków Ukraińskiej Powstańczej Armii, Równe stało się ośrodkiem, do którego kierowali się polscy uchodźcy z okolicznych wiosek. Liczebność Polaków wzrosła do 30 tysięcy, wielu z nich z braku jakiegokolwiek lokum koczowało pod gołym niebem. Ponad 20 tysięcy z nich Niemcy wywieźli na roboty przymusowe do III Rzeszy.

Polaków z Równego i okolic, zamordowanych przez UPA, grzebano na kilku cmentarzach w tym mieście.

Na cmentarzu przy ul. Dubieńskiej miejsce wiecznego spoczynku znaleźli m.in.: Weronika Siwek, 8-letni Roman Wiktor Mielnik, Tadeusz Ławniczek (uczeń), Emilia Dubicka, Jan Paczkowski, Genowefa Halina Żarczyńska. Wiele z tych grobów jest obecnie bezimiennych.