W głębi tajgi znajdowała się osada dla Polaków, zesłanych tu w czasie II wojny światowej przez NKWD. Zmarłych z chorób i wycieńczenia pracą ponad siły grzebano na cmentarzyku w pobliżu osady.

Polska część cmentarza z kopcami mogilnymi została zniszczona, gdy rzeka płynąca w pobliżu przerwała tamę; teren cmentarza stopniowo porósł trawą. Nie jest znana liczba pochowanych tu Polaków ani ich personalia. Ustalono, że na cmentarzu został pochowany brat pani R. Fedzin. Obecnie na terenie nekropolii brak jakiegokolwiek oznaczenia miejsc pochówków polskich zesłańców.



Opracowała T. Zachara / MKiDN, VI 2025