Jan Dominik Łopaciński (1708 - 1778), urodzony w 1708 roku. W Mścisławiu (obecnie Białoruś, obwód mohylewski), dwór Łopaciński. Studiował w Wilnie, Warszawie, St. W Seminarium Krzyżowym w 1732 r. V 8 przyjął święcenia kapłańskie, mianowany kanonikiem katedry wileńskiej i rektorem kaplicy Vainiai. Biskup A. Tiškevičiusmianowany proboszczem Szydłowa. Rozpoczęto budowę nowego murowanego kościoła, pod jego opieką zainstalowano organy. Był utalentowanym i energicznym kapłanem. Mianowany biskup polecił proboszczom dokładne i szczegółowe opisanie swoich parafii oraz przesłanie opisów do Alsėdžiai. Zaprosił księży do Warniusza, aby sprawdzili swoją wiedzę teologiczną i nauczali mniej doświadczonych. Wezwał do odpowiedniego przygotowania do niedzielnych kazań, do przekazywania w zrozumiały sposób prawd wiary, dbał o naprawę kościołów, budowę nowych, zakładanie kolejnych parafii. W okresie biskupstwa J. Lopacinskisa budowano lub przebudowywano kościoły i kaplice: Konstantynawa, Medingėnai, Budriiai, Pakražantis, Karklėnai, Radviliškis, Rozalimas, Pagramantis, Mosėdis, Šaukotas, Nemakščiai, zbudowany przez siebie samego Biskupa, Biskupa, Biskupa, Biskupa, Biskupa i Biskupa. ZwróconyKatedra w Varniai ma marmurową posadzkę, nowy dom murowany dla wikariuszy i chórzystów katedry, nowy budynek seminarium dla księży, rezydencję w Viržuvėnai (Janapolis), park ogrodowy i przebudowę pałacu biskupiego w Alsėdžiai. Czujnie śledził życie zakonne diecezji. Zaparkował księży misjonarzy w Warniuszu i przydzielił ich do seminarium duchownego. Wspierał druk książek, na swoim zleceniu publikował "Kningiale apraszanti broctwa Families Szwentos" oraz "Metay Szwęti or Jubileusz Didis nuog Szwęciausia Tiewa Piusa Sieszta"; przetłumaczył z francuskiego na polski i wydał dwie książki: "Zbior krotki historyi koscielniej" oraz "Historya revolucyjcyjskiej". Napisał dwa szczegółowe relacje ze Stolicą Apostolską na temat sytuacji diecezji żmudzkiej.