Leonard (Leon) Sternbach (ur. 7 maja 1908 w Abbazia, obecnie Opatija w Chorwacji, zm. 28 września 2005 w Chapel Hill, Karolina Północna, USA) był wybitnym chemikiem, który zdobył międzynarodową sławę dzięki syntezie chlordiazepoksydu, pierwszego z serii leków benzodiazepinowych, które rewolucjonizowały leczenie lęku i innych zaburzeń psychicznych.

Sternbach pochodzący z polskiej rodziny, ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie zdobył solidne podstawy w dziedzinie chemii. Uzyskał tytuł magistra farmacji (1929), a następnie doktora filozofii w zakresie chemii (1931). Pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie wyjechał na stypendium do Wiednia i Zurychu. Ze względu na rosnące napięcia polityczne w Europie i jako osoba pochodzenia żydowskiego, Sternbach zdecydował się na emigrację do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował pracę naukową.

W 1940 roku Sternbach rozpoczął pracę w amerykańskim oddziale firmy farmaceutycznej Hoffmann-La Roche, gdzie spędził resztę swojej kariery. Jego badania skupiały się na syntezie nowych związków chemicznych, które mogłyby być wykorzystane w medycynie. W latach 50. XX wieku Sternbach, badając związki chemiczne zdolne do zwalczania chorób psychicznych, odkrył serię związków, które później stały się znane jako benzodiazepiny. Pierwszym odkrytym lekiem z tej grupy był chlordiazepoksyd (Librium), wprowadzony na rynek w 1960 roku. Niebawem potem, w 1963 roku, wprowadzono diazepam (Valium), który szybko stał się jednym z najczęściej przepisywanych leków na świecie.

Sternbach jest uznawany za jednego z najbardziej wpływowych chemików XX wieku ze względu na swoje przełomowe odkrycia w dziedzinie psychiatrii. Jego praca nad benzodiazepinami zmieniła oblicze leczenia zaburzeń lękowych, wprowadzając skuteczniejsze i bezpieczniejsze opcje terapeutyczne niż dotychczas dostępne barbiturany.

Leon Sternbach otrzymał wiele nagród i wyróżnień za swoje osiągnięcia naukowe, w tym prestiżową Nagrodę Alberta Laskera w dziedzinie klinicznych badań medycznych. Jego praca miała dalekosiężny wpływ nie tylko na nauki chemiczne i farmaceutyczne, ale także na życie milionów pacjentów na całym świecie.

Sternbach pozostawił po sobie bogate dziedzictwo jako naukowiec, którego praca przyczyniła się do znaczących postępów w medycynie i terapii. Pomimo swojej śmierci w 2005 roku, jego wkład w dziedzinę chemii i farmakologii jest nadal obecny i ceniony.