Mieczysław Najdorf (1910-1997), urodzony w Grodzisku Mazowieckim, szachista. 

Szachowej sztuki uczył się pod okiem Dawida Przepiórki i Ksawerego Tartakowera. W latach 30. należał do czołówki polskich szachistów, zdobywając medale na olimpiadach szachowych oraz tytuły mistrza Warszawy i Polski.

W 1939 r. wziął udział w olimpiadzie szachowej w Buenos Aires. Podczas turnieju wybuchła II wojna światowa - Najdorf, podobnie jak wielu innych szachistów z Europy, zdecydował się pozostać w Argentynie. Podczas wojny stracił całą rodzinę, w tym żonę i córkę. W 1944 r. uzyskał argentyńskie obywatelstwo i przez kolejne lata reprezentował ten kraj na arenie międzynarodowej, zdobywając liczne medale olimpijskie i odnosząc sukcesy w prestiżowych turniejach.

Najbardziej znany ze swojego wkładu w teorię debiutów - jego nazwisko nosi jeden z najpopularniejszych wariantów obrony sycylijskiej (wariant Najdorfa).

Był także rekordzistą w grze symultanicznej „na ślepo”, a poza szachami odniósł sukcesy w biznesie, stając się jednym z najzamożniejszych Argentyńczyków. W 1996 r. został Honorowym Członkiem Międzynarodowej Federacji Szachowej (FIDE).