Nagrobek Adama Prażmowskiego i Wacława Garczyńskiego, cmentarz Père-Lachaise, Paryż (Francja), fot. prof. Sławomir Górzyński, 2024
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Instytut Polonika, Modyfikowane: tak, Warunki licencji

Fotografia przedstawiająca Nagrobek Adama Prażmowskiego i Wacława Garczyńskiego

Płaskorzeźba na nagrobku Adama Prażmowskiego i Wacława Garczyńskiego, cmentarz Père-Lachaise, Paryż (Francja), fot. prof. Sławomir Górzyński, 2024
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Instytut Polonika, Warunki licencji

Nagrobek Adama Prażmowskiego i Wacława Garczyńskiego, cmentarz Père-Lachaise, Paryż (Francja), fot. prof. Sławomir Górzyński, 2018
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Instytut Polonika, Warunki licencji

Płaskorzeźba na nagrobku Adama Prażmowskiego i Wacława Garczyńskiego, cmentarz Père-Lachaise, Paryż (Francja), fot. prof. Sławomir Górzyński, 2018
Licencja: CC BY-SA 4.0, Źródło: Instytut Polonika, Warunki licencji

Prześlij dodatkowe informacje

Identyfikator: NGR-018992-P/189414

Nagrobek Adama Prażmowskiego i Wacława Garczyńskiego

Paryż | Francja | region Ile-de-France | departament Paryż

Cmentarz Père-Lachaise

Identyfikator: NGR-018992-P/189414

Nagrobek Adama Prażmowskiego i Wacława Garczyńskiego

Paryż | Francja | region Ile-de-France | departament Paryż
Cmentarz Père-Lachaise

Miejsce pochówku oznaczone sarkofagiem z płaską nakrywą, usytuowanym na dwuuskokowym cokole. Na nakrywie u wezgłowia niska stela o przekroju sarkofagu, o zakończeniu dwuspadowym i wycieńciach po bokach. Na steli brązowy medalion o średnicy 35 cm, wykonany w 1885 r. przez polskiego rzeźbiarza Władysława Marcinkowskiego (1858-1947). Medalion przedstawia werystycznie ukazane popiersie Prażmowskiego w dojrzałym wieku. Poniżej medalionu ryta inskrypcja. Od frontu jedna, a po bokach tumby po trzy zawieszki na wieńce.

Inskrypcja:

ADAM PRAŻMOWSKI / 15 MARS 1821 – 5 FÉVRIER 1885 / ---- / WACLAW GARCZYNSKI / 1870 – 1955 //.

Osoby powiązane:

Władysław Marcinkowski
Adam Prażmowski
Wacław Garczyński

Czas powstania:

1885

Lokalizacja nagrobka:

sektor numer 41 nagrobek numer 95

Wymiary:

207 x 96 x 196 cm

Dodatkowe wymiary:

płyta: 196 x 96 cm; stela: 99 x 84 cm; średnica tonda: 40 cm; wysokość: przód: 92 cm, tył: 207 cm

Materiały:

marmur, wapień, stop miedzi (brąz, mosiądz lub spiż)

Dodatkowe informacje dotyczące materiału:

biały marmur (nakrywa tumby i stela), brąz (tondo)

Sygnatura:

1. Garreau Ent //. 2. [W?] [M]arcinkowsky / Paryż / 1885 //.

Twórcy:

Władysław Marcinkowski (rzeźbiarz; Polska, Francja, Niemcy)(podgląd), Garreau Ente (zakład kamieniarski; Paryż)

Informacje dodatkowe:

nr konc.: 114 P-1885.

Koncesja, pod opieką Konsulatu Generalnego RP w Paryżu i TOZ (2007).

Lokalizacja: Div. 41, rz. 14 av. Transversale N° 2, gr. 29 od av. Greffülhe (div. 42).

Nagrobek ufundowała Pulcheria z Moraczewskich Prażmowska żona Adama Prażmowskiego.

Nr konc. ustalony na podstawie Ksiąg poch. w B.C.; Wg Wykazu poch.: nr konc. 1172 1872; AMP MD div. 41, nr 304 zm. 5 lutego 1885 r. Prazmowski (bez imienia), biust, tumba, 2x1, nr konc. 114 z 19 lutego 1885 r. Vve Prażmowska née Marczewska Pulcherie (zam. rue des Beux Arts 11), wieczysty.

„Kraj: tygodnik polityczno-społeczny”, „Petersburg”, R. 4, nr 21 (7 czerwca 1885) s. 20: „Odsłonięcie Pomnika. Na grobie Adama Prażmowskiego, astronoma i optyka, b. starszego adjunkta obserwatoryum astronomicznego i profesora szkoły głównej w Warszawie, zmarłego w Paryżu dnia 5 lutego r. b., nastąpiło dnia 16 b. m. odsłonięcie pomnika na cmentarzu Père-Lachaise. Na obrzędzie przemawiał prof. St. Artwiński. Z pośród licznych złożonych na grobowcu wieńców, odznaczał się wieniec nadesłany z Warszawy od »b. uczniów i kolegów ś. p. Prażmowskiego«. Pomnik z białego marmuru, ozdobiony nader podobnym medaljonem zmarłego, wykonany został przez młodego rzeźbiarza p. W. Marcinkowskiego”.

H. Jouin (1897), „La sculpture dans les cimetières de Paris”, „Nouvelles archives de l’art français”, 13, s. 162: „Médaillon en bronze (Diam. Om35). Signé illisiblement, Renseignements fournis par M. le docteur Lewenhard (17 octobre 1897)”.

Informacje o stanie zachowania i dotychczasowych renowacjach:

rysunki pomiarowe wykonane w 2009 r., trzy ujęcia skala 1:20 w ATOZ.

Bibliografia i archiwalia:

Henry Jouin, „La sculpture dans les cimetières de Paris”, „Revue de l’art français ancien et moderne” 13, 1897
„Nouvelles archives de l’art français” 13: 192, s. 162