sarkofag: 145 x 86-107 x 50-70 cm, urna: wys.: 50 cm, ogrodzenie wys.: 53 cm, waza wys.: 50 cm

lokalizacja: Div. 13, rz. 1 od div. 11, gr. 12 od pocz. div. 11 (13 od div. 12).

Carlo Evasio Soliva (znany także jako Karol Soliwa, ur. 21 listopada 1791 r. w Casale-Monferrato, zm. 20 grudnia 1853 r. w Paryżu), włoski kompozytor, pedagog muzyczny, dyrektor śpiewu oraz nauczyciel. Syn Giovanniego Solivy i Lucii Eim. W 1821 r. przybył do Warszawy na zaproszenie generała Aleksandra Rożnieckiego, prezesa Dyrekcji Rządowych Teatrów Warszawskich. Otrzymał stanowisko dyrektora śpiewu w Instytucie Muzyki i Deklamacji (Konserwatorium), gdzie zajmował się kształceniem wokalnym. Działalność Solivy w Warszawie była związana z konfliktem z Józefem Elsnerem, co doprowadziło do podziału konserwatorium na dwie niezależne szkoły: Szkołę Główną Muzyki, kierowaną przez Elsnera, oraz Szkołę Dramatyczną i Śpiewu, którą Soliva prowadził jako dyrektor do 1831 r. W 1844 r. osiadł na stałe w Paryżu, gdzie kontynuował nauczanie śpiewu i komponowanie. Z małżeństwa z Anną Marią Kralewską, córką warszawskiego traktiera i swoją uczennicą, miał czterech synów: Ludwika, Jeana, Aurelio oraz syna, który zmarł w dzieciństwie. Na jego cześć Soliva skomponował utwór „De Profundis”. Zmarł w Paryżu w swoim domu przy quai de Béthune 12. Pogrzeb odbył się 22 grudnia 1853 r. w kościele Saint-Louis, a ciało złożono na cmentarzu Père-Lachaise w grobie czasowym (nr gen. 120371). W 1858 r. szczątki przeniesiono do grobu nr 144259 (div. 75, rząd 8, grób 12). Źródła: Księgi pochówków w B.C.; AdP AD Actes reconstitués de l’état civil de Paris; gw.geneanet.org.

Auréle Jacques Soliva (ur. ok. 1845 w Siemone, kanton Tessyn, Szwajcaria - zm. 1871 w Laval, Francja) - kompozytor muzyki, syn Charlesa Evasio Solivy (1791-1853), włoskiego kompozytora i pedagoga, oraz Marii Kralewskiej, córki warszawskiego traktiera. Żył zaledwie 26 lat, nigdy się nie ożenił. Zamieszkiwał w Laval, przy rue de l’Hôtel de Ville. Zgon Jacques’a Aurela zgłosili władze miasta Laval, a jednym ze świadków był Daniel Frolowicz (69 lat). Jego szczątki pierwotnie pochowano w Laval, skąd później zostały przeniesione na cmentarz Père Lachaise w Paryżu. Numer grobu w systemie Père Lachaise to 344384, a ceremonia przeniesienia odbyła się 16 lipca 1871 r.

Marie Bugnet (wdowa Douaneaux) (ur. ok. 1831 w Évian, Haute-Savoie - zm. 3 stycznia 1891 w Le Raincy, Seine-Saint-Denis) -służąca, wdowa po nieznanym z imienia Douaneaux. Zmarła w wieku 60 lat w domu należącym do rodziny Soliva przy avenue de la Fontaine 8 w Le Raincy. Jej szczątki zostały przeniesione z Le Raincy na cmentarz Père Lachaise w Paryżu, gdzie pochówek odbył się 6 stycznia 1891 r. Numer grobu, w którym została złożona, to 143518. Wcześniej koncesję na miejsce grobowe wykupiła wdowa Soliva w 1858 r. (koncesja nr 621), obejmująca powierzchnię 2 metrów kwadratowych. Zgon zgłoszono w urzędzie w Le Raincy.

Ps. 112 z ks. Psalmów, dedykowany Elżbiecie Czartoryskiej.

Ps. 128 z ks. Psalmów

Ps. 129 z ks. Psalmów, skomponowane na cześć jednego ze zmarłych synów

• Théophile Astrié, „Guide dans les cimetières de Paris”, 1865, s. 105.
• Polski Słownik Biograficzny, t. 40, s. 289-291.