W krótkiej nocie wspomniana jest Maria Bartusówna, poetka, oraz kwestia ustawienia jej pomnika we Lwowie na cmentarzu łyczakowskim (Źródło: „Tygodnik Illustrowany”, Warszawa 1907, Półrocze II, s. 922, za: Biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Łódzkiego).

Uwspółcześniony odczyt tekstu

Z cmentarza łyczakowskiego. 

Nazwisko Marii Bartosówny znanej przed ćwierć wiekiem poetki, znalazło się znowu w ubiegłym tygodniu na ustach tysięcy. Stało się to z racji ustawienia pomnika na tej mogile we Lwowie gdzie zbiegł ranek krótkiego pełnego chmur żywota śp. Marii. Samotna, miłująca, choć nie miłowana, nuciła jak skowronek po prostu szczere, a swojsko, pieśń jej to pieśń serca, sercem tylko może być odczuta. Talent który niestety wypowiedzieć się nie zdołał. Współczesnej jej przeważnie nauczycielki, spłaciły też zacnie dług przyjaźni, utrwalając w ten sposób pamięć świetlanej postaci Bartusówny.