Informacja o obiekcie:
Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP w Horodence jest jednym z najcenniejszych późnobarokowych zabytków na terenie dawnej RP. Fundatorem świątyni, zbudowanej w latach 1743-1755, był Mikołaj Bazyli Potocki, starosta kaniowski. Za projekt kościoła odpowiedzialny był lwowski architekt, Bernard Meretyn. Autorem dekoracji rzeźbiarskiej był Jan Jerzy Pinzel, któremu przypisuje się autorstwo ołtarza główny z monumentalnymi rzeźbami, a także ołtarzy bocznych i ambony. Od strony wschodniej do kościoła przylega klasztor księży misjonarzy, który uległ kasacie w 1782.

Projekt polegał na wykonaniu prac remontowych na dachu przyległych do zabytkowego kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny (projektu Bernarda Meretyna) budynków dawnego klasztoru Misjonary w Horodence (Ukraina, obw. Iwano-Frankowski). Budynki tworzą jeden z najbardziej rozpoznawalnych zespołów zabytków późnobarokowej architektury i rzeźby XVIII w. w całej Rzeczypospolitej.

Zrealizowane prace: 
Efektami zadania jest zdjęcie oryginalnej dachówki, wymiana konstrukcji dachu, renowacja i ponowne ułożenie dachówek, montaż orynnowania.

Działania skoncentrowały się na najbardziej zagrożonej części kompleksu – fragmencie dachu budynków klasztornych. Kościół jest obecnie użytkowany przez horodeńskich wiernych rzymsko i grekokatolickich, choć pozostaje w rękach grekokatolików. Dawny rzymskokatolicki kościół cieszył się sławą m. in. z uwagi na dekorację wnętrza autorstwa Meretyna i Jana Jerzego Pinzla z ołtarzem głównym, ozdobionym monumentalnymi rzeźbami, ołtarzami bocznymi oraz bogato zdobioną ambonę. Obecny los rzeźb Pinzla nie jest do końca jasny, prawdopodobnie wszystkie zachowane w nim od czasów wojny dzieła Pinzla trafiły do muzeum Pinzla we Lwowie, zaś w Horodence pozostała jedynie na klasztornym dziedzińcu rzeźba na kolumnie z herbem Potockich).

Zespół zabytkowy był wiele razy odnawiany. W latach 20. XX wieku usuwano szkody z okresu I wojny światowej. Po okresie sowieckim wieloetapowe remonty wznowiono od początku 90. Mimo systematycznych działań renowacyjnych w bieżącym roku pilnej interwencji wymagał dach, do której wykorzystano materiały drewniane, elementy łączące.

Program prac zakładał remont części dachu nad północno-zachodnim skrzydłem budynku klasztoru. Zgodnie z zaleceniami podczas wymiany konstrukcji dachu w maksymalnym stopniu wykorzystano zostały oryginalne elementy ze znakami ciesielskimi. Zdemontowana, oczyszczona oraz ponownie wykorzystana została oryginalna dachówka ze znakami fabryki z Kołomyi.

Finansowanie: Program Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą"

Więcej o projekcie: https://polonika.pl

• Fundacja Partnerstwa Europy Środkowo-Wschodniej, realizacja w roku 2021