Stanisław Kazimierz Ostrowski (1879-1947) - polski rzeźbiarz. Studiował w latach 1895-1900 na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Alfreda Dauna i Konstantego Laszczki. W 1899 roku był współzałożycielem literacko-artystycznego pisma „Chimera” w Warszawie. W 1901 roku poślubił wybitną poetkę Bronisławę Edmundę Brzezińską. Następnie mieszkał we Lwowie (1902-1905) oraz kontynuował studia we Florencji i Rzymie. W okresie 1906-1913 przebywał w Paryżu, gdzie założył Towarzystwo Artystów Polskich w 1910 roku. Mieszkał w latach 1913-1937 w Warszawie, lecz z 3 letnią przerwą na pobyt w Charkowie (1915-1918). Oprócz tworzenia angażował się także w działalność społeczną w polskich środowiskach wygnańczych. W latach 1938-1939 przebywał we Włoszech, a od 1941 roku mieszkał w Nowym Jorku. W okresie międzywojennym odegrał znaczącą rolę w życiu kulturalnym stolicy, aktywnie wspierając różne inicjatywy. W roku 1928 był współodpowiedzialny za polichromię kamieniczek na Starym Mieście. Ponadto, w 1925 roku zrealizował projekt Grobu Nieznanego Żołnierza pod arkadami Pałacu Saskiego. Do kolejnych jego dzieł wartych uwagi należą: projekt monety obiegowej z podobizną Józefa Piłsudskiego będącej w obiegu w latach trzydziestych czy Pomnik Władysława Jagiełły przed pawilonem polskim na Wystawie Światowej w Nowym Jorku z 1939 roku, który do dziś stoi w Central Parku. W czasie II wojny światowej Ostrowski wyemigrował do Nowego Jorku. gdzie zmarł w zapomnieniu.