Krótki artykuł opisujący kwestię polskiej szkoły w czeskich Dobracicach, historię konfliktu polsko-czeskiego oraz finalnie postawienie szkoły, do której miało się zgłosić od razu 127 dzieci (Źródło: „Dziennik Polski”, Czeski Cieszyn 1938, R: 5, nr 258, s. 2, za: Śląska Biblioteka Cyfrowa).

Uwspółcześniony odczyt tekstu

Polska szkoła w Dobracicach.

Pogranicznej gminie powiatu cieszyńskiego Dobracicom wyzwolenie dało od wielu lat z upragnieniem oczekiwaną szkołę polską. Mieszkańcy tej wioski po długich staraniach u władz austriackich już w roku 1909 otrzymali przyrzeczenie, że dzieci ich będą wychowywane w szkole macierzystej. Jednakże wpływy czeskie zniweczyły te usiłowania miejscowej ludności, a kiedy Czesi zagrabili gminę, tłumili każdy przejaw narodowy miejscowej ludności. Ci, którzy się otwarcie przyznawali do polskości, byli stale przez bałamuconych Czechów szykanowani. 

Jednakże mimo szykan i prześladowań, Polacy w Dobracicach wytrwali, święcie wierząc w nadejście chwili wyzwolenia. Ażeby obronić dzieci przed żerem czechizacji, wysyłali swoje dzieci do sąsiedniej wioski Ligotki Kameralnej, do szkoły polskiej. Otwarta po wyzwoleniu szkoła polska w Dobracicach przyjęta została przez tamtejszą ludność z radością. Do szkoły zgłosiło się od razu 127 dzieci.