Fryderyk Chopin (1810-1849), urodzony w Żelazowej Woli, syn Mikołaja i Tekli Justyny z Krzyżanowskich. Na przełomie 4 i 5 roku życia zaczął pobierać lekcje gry na fortepianie. Zanim skończył 7 lat był już autorem kilku kompozycji. W 1818 roku odbył się jego pierwszy koncert publiczny. W 1823–1826 uczył się w Liceum Warszawskim. Zaś w latach 1826–1829  był studentem warszawskiej Szkoły Głównej Muzyki. Po studiach wyjechał do Wiednia. W 1931 roku zamieszkał w Paryżu. Grał tam wiele koncertów, które wywarły ogromny wpływ na publiczności i przyniosły mu sławę. Komponował wówczas wiele utworów. Od 1946 roku już głównie komoponował, zaangażował się również w życie polskiej emigracji. Wsparł finansowo powstanie Towarzystwa Politechnicznego Polskiego w Paryżu. Od 1836 roku poważnie chorował na gruźlicę. W 1838 roku E. Delacroix rozpoczął malowanie portertu Chopina wraz z jego partnerką George Sand, nie został jednak ukończony. Po rozstaniu z Sand, Fryderyk w 1848 roku wyjechał do Anglii i Szkocji. W tym samym roku odbył się jego ostatni publiczny koncert. Zmarł w Paryżu. Był jednym z najwybitnejszych komozytorów i pianistów swojej epoki.