W okresie wojny polsko-ukraińskiej w latach 1918-1919 i polsko-bolszewickiej w latach 1919-1920 miasto kilkakrotnie przechodziło z rąk do rąk. Ostatecznie Polacy zajęli Tarnopol 19.09.1920 r.

Z okresu tych walk na cmentarzu pozostało sporo grobów żołnierskich. Poległych chowano w odrębnych sekcjach wg wyznania i narodowości. Dokumenty z lat 1918-1919 poświadczają pochówki m.in.: NN pułkownika, NN sierżanta, 4 NN szeregowych, komendanta żandarmerii Jana Żaka, sierż. Franciszka Mendrunia, plut. Emila Podgórca, szer. Stanisława Marudy, szer. Edwarda Grendy, szer. Andrzeja Mazura.

16.05.1929 r. na cmentarz ekshumowano zwłoki żołnierzy poległych w bojach z Ukraińcami i pochowanych w innych miejscach. Wśród nich byli sierż. Józef Bochniewicz i kpt. Piotr Muraszko, dowódca 12 komp. saperów.

Groby Bochniewicza i Muraszki zachowały się do czasów współczesnych.

Inskrypcja na grobie Muraszki brzmi: „Tu spoczywają zwłoki / studenta Politechniki Lwowskiej / IV semestru / Kawalera orderu Virtuti Militari / Kapitana / Piotra / Muraszki / Dowódcy 12 kampanii saperów kresowych / który zginął bohaterską śmiercią przy zdobyciu Baru / w dniu 27 kwietnia 1920 // W imieniu Ojczyzny składamy Ci hołd kolego / Oficerowie i żołnierze 12 Baonu Saperów / Pomnik ten stawi / D-ca Baonu Saperów / Kpt. Witkowski”.

Inskrypcja na grobie Bochniewicza częściowo zatarła się, obecnie można odczytać następującą treść: „Śp. / Józef / Bochniewicz / Sierżant III Baonu [...] / [...] / w R. 1920 / żył lat 25 / Cześć jego pamięci / Synowi – Matka”.