Katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łucku to XVII-wieczna świątynia będąca jednym z najważniejszych polskich zabytków zachowanych na terenie Wołynia. 

Początek historii kościoła związany jest z przybyciem jezuitów do Łucka w 1604 r. Pierwotnie działali oni przy katedrze Trójcy Świętej, lecz już w 1608 r. zatwierdzono nową fundacje klasztorną. Kamień węgielny wmurowano w 1610 r., natomiast konsekracji dokonał biskup Andrzej Gembicki w 1639 r. Projekt kościoła przypisuje się Giacomo Brianowi, który w latach 1616-1619 przebywał w Łucku. 
W trakcie pożaru w 1724 r. kościół został poważnie uszkodzony. Przy pracach renowacyjnych pracował Paweł Giżycki, jezuicki architekt. W 1773 r. nastąpiła kasata zakonu, kolegium zlikwidowano a sam kościół został przekazany Komisji Edukacji Narodowej. Po pożarze katedry Trójcy Świętej w Łucku, funkcje katedry przejął kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Po II wojnie światowej kościół przekształcono w muzeum. Ostatecznie do funkcji świątyni wrócił w latach 90. XX w.

W 2021 r. kościół był poddany skanowaniu laserowemu, na podstawie którego opracowano inwentaryzacje geodezyjno-architektoniczne.