Zarys historyczny

Miejscowość znajduje się przy drodze z Grzymałowa do Chorostkowa nad potokiem wpadającym do Tajnej. Kluwińce nazywane były w przeszłości także „Kłuwińcami”. Najstarsze wzmianki o tej wsi pochodzą z XVII wieku. Wśród właścicieli dobra wymienia się m.in. Kopyczyńskich, Baworowskich (XVIII wiek), Boguckich i Bobrowskich (XIX wiek), a w XX wieku Boguckich.

Źródła historyczne wskazują na istnienie w miejscowości prywatnej kaplicy (1816 r.). Późniejszy kościół powstał w roku 1894, ale w swych początkach funkcjonował jako kaplica publiczna. Kluwińce podlegały pod parafię w Chorostkowie. Jednak w roku 1923 powstała tu ekspozytura, która dwa lata później została podniesiona do rangi parafii. Do istniejącej kaplicy dobudowano plebanię, która na początku lat trzydziestych została jednak zburzona w celu postawienia nowej.

Niestety II wojna światowa przyniosła czas terroru ze strony UPA. W roku 1944 miał miejsce napad Ukraińców w celu zamordowania księdza Kazimierza Świdkiewicza. Ten jednak przebywał poza plebanią.

W roku 1946 sowieckie władze zamknęły kościół. Od roku 1949 obiekt był wykorzystywany jako kołchozowy magazyn zboża. Od roku 1987 stoi pusty.

Architektura

Obiekt znajduje się w południowej części wsi, na południowy wschód od cerkwi. Prezbiterium zwrócono na północny zachód. Kościół wymurowano z cegły i otynkowano. Składa się z dwuprzęsłowej nawy i krótkiej, zamkniętej półkoliście części ołtarzowej, do której dołączono zakrystię na rzucie kwadratu.

Elewacje umiejscowiono na niskim cokole i opięto lizenami. Wspierają one wyłamany powyżej profilowany gzyms. Elewacja frontowa jest jednoosiowa. Zamyka ją trójkątny szczyt. Na osi znajduje się wejście główne umieszczone ostrołukowo w zamkniętej wnęce. Po bokach umieszczono mniejsze wnęki prostokątne zamknięte ostrołukowo, w które wkomponowano rzeźby. Nad wejściem zainstalowano okno koliste w profilowanym obramieniu. Szczyt ujęty został w postumenty zwieńczone obeliskami.

Nawę, zakrystię i prezbiterium przykryto dachem dwuspadowym. Na zamknięciu części ołtarzowej dach przechodzi w stożkowy.

Artykulacja ścian wewnętrznych została przeprowadzona wydatnymi lizenami przechodzącymi w pseudosklepienie kolebkowe. Apsydę zamknięto konchą, czyli zdobnym rodzajem sklepienia przypominającego kształtem muszlę. Okna w obiekcie są głównie prostokątne i zamknięte ostrołukowo.

Do najważniejszych elementów związanych z wyposażeniem i otoczeniem kościoła należały m.in.:

• Drewniany, lakierowany ołtarz główny w stylu romańskim z obrazem przedstawiającym wizerunek Matki Boskiej Niepokalanej;
• Drewniane, lakierowane ołtarze boczne z obrazami: Najświętsze Serce Jezusa i Serce Matki Boskiej;
• Murowana dzwonnica w formie odcinka muru, z trzema prostokątnymi, zamkniętymi półkoliście prześwitami na dzwony.

Piotr Krasny w swoim opracowaniu na temat kościoła zwraca uwagę na stosunkowo dobry stan zachowania obiektu. Obecnie jednak brakuje w nim dzwonnicy jak i całego wyposażenia. Rzeźby Najświętsze Serce Jezusa i Matka Boska Niepokalana znajdują się w leżącej nieopodal cerkwi.

Nazwa: Kościół parafialny pw. Najświętszej Panny Marii Wspomożycielki Wiernych w Kluwińcach

Nazwa funkcjonująca obecnie: j.w.

Dział: architektura

Lokalizacja: Ukraina, obwód: tarnopolski, miejscowość: Kluwińce

Autor: Nieznany

Data powstania: 1894 r.

Dane techniczne: Obiekt murowany