Krótka notatka o historii kościoła Trójcy Przenajświętszej w Wołczynie na Białorusi i powołania komitetu mającego zająć się zbieraniem funduszów na remont świątyni. Informację opublikowano w czasopiśmie „Sztuki Piękne”,1931, nr 10, s. 385 (domena publiczna, przedruk za Biblioteka Uniwersytetu Śląskiego, Katowice).

Uwspółcześniony odczyt tekstu.

Wołczyn w pow. brzeskim, dziś zapomniana „stolica” gminy i parafii, miał swoje czasy świetności i historycznego znaczenia. Klucz wołczyński bowiem był niegdyś własnością Czartoryskich i Poniatowskich, którzy mieli tu przez długie lata swoją rezydencję. Tutaj też urodził się w roku 1732 król polski Stanisław August Poniatowski, syn Stanisława i Konstancji z Czartoryskich Poniatowskich. Stanisław Poniatowski wystawił w Wołczynie kościół, istniejący do dnia dzisiejszego. Kościół ten, swego czasu zamieniony na cerkiew prawosławną, w r. 1919 rewindykowany, domaga się dziś koniecznie remontu i opieki. Ze względu na jego znaczenie nie tylko dla budownictwa, lecz i historii, kościołem wołczyńskim zaopiekowało się społeczeństwo.

Wyłoniony w tym celu komitet uchwalił podjąć akcję, zmierzającą do uzyskania funduszów na odnowienie samego kościoła, jak i sąsiedniego zabudowania. Postanowił też zaopiekować się obfitym archiwum parafialnym, sięgającym połowy XVII wieku, w którym znajduje się m.in. metryka Stanisława Augusta.