W czasie wojny polsko-bolszewickiej walki o Miadzioł toczyły się w lipcu 1919 r. oraz na przełomie maja i czerwca 1920 r. Poległych żołnierzy polskich pochowano w niewielkiej kwaterze wojennej na cmentarzu komunalnym przy obecnej ul. Lenińskiej. Betonowe nagrobki wykonano na przełomie lat 20. i 30. XX wieku, pomnik główny wystawiono w 1933 r. Obelisk ten został wysadzony w powietrze przez żołnierzy Armii Czerwonej w 1939 r. Do czasów obecnych z dawnej kwatery zachowało się 5 grobów, obecnie bezimiennych; nie wiadomo, ile ich było przed zniszczeniami dokonanymi przez sowietów. W punkcie centralnym kwatery znajduje się pomnik, na jego podstawie widnieje napis: "Dnia 11 XI 1933 r. jako w piętnasto-/ letnią rocznicę odzyskania niepo- / dległości Państwa Polskiego / wzniosło ten pomnik poległym / bohaterom wdzięczne społeczeń / stwo gminy miadziołskiej". Na trzonie obelisku znajdowała się tablica z inskrypcją, obecnie z powodu zniszczeń część tekstu jest nieznana, przypuszczalne brzemienie tych fragmentów podano w nawiasach: "TU (SPOCZYWAJĄ) / ZWŁ(OKI) (NIEZNA-) / NYCH (ŻOŁNIERZ)Y / POLS(KICH) (POLEG-) / ŁYCH W (WALKACH) / W OBRON(IE) (OJCZYZ-) / NY W CZ(ERWCU) 1920 R. / Z BOL(SZEWIKAMI) / POD M(IADZIOŁEM)". Odnalezione na cmentarzu szczątki tego obelisku zostały scalone podczas prac porządkowych prowadzonych w 2014 r. przez Związek Polaków na Białorusi, przy wsparciu Wydziału Konsularnego Ambasady RP w Mińsku. Remont kwatery został wykonany w latach 2020-2021 przez Fundację Pomoc Polakom na Wschodzie w ramach zadania dofinansowanego z programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Miejsca Pamięci Narodowej za Granicą”. Z uwagi na znaczne zniszczenie materiału nagrobków wykonano ich granitowe repliki, pomnik główny poddano konserwacji.