Przed wojną dużo podróżowała z rodzicami, była na Bliskim Wschodzie. Krótko studiowała w Central School of Arts and Crafts w Londynie. Do Kanady przyjechała w 1951 r. i podjęła studia malarstwa, ceramiki i grafiki w Montreal Museum of Fine Arts, które ukończyła z wyróżnieniem w dziedzinie grafiki. Artystka przystąpiła do założonego w 1955 r. w Montrealu, Polskiego Klubu Rzemiosła Artystycznego (in. Polski Klub Zdobniczy), jak również do Societe Canadienne des Peintres Graveurs. „Grafika jest najskromniejsza ilościowo, za to reprezentowana przez Polkę, Mayę Lighybody. Pani Lightbody jest utalentowaną malarką (i lotniczką). Od niedawna prace jej ukazują się na szeregu wystawach z powodzeniem. Jej obraz «Koty w nocy», sprzedany pierwszego dnia wystawy, pokazuje poszukiwanie własnych rozwiązań” („Głos Polski”).

W 1959 r. prace artystki uczestniczyły w wystawach zbiorowych: Spring Salon w Montreal Museum of Fine Arts, Winnipeg Show, Societe des Artistes de la Saskatechewan. W latach 1960-1962 artystka miała wystawy solo w Upstairs Gallery w Toronto. W 1962 i 1963 r. wystawy artystki w Galerie Libre w Montrealu spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem. Zwrócono uwagę na wirtuozerię prezentowanych grafik, pomysłowość tematów i bogactwo kolorystyki, oryginalne łączenie elementów sztuki Chin, prymitywnej sztuki eskimoskiej z motywami średniowiecznymi („La Presse”). Oprócz uprawiania grafiki, collagu i malarstwa Lightbody zajęła się ceramiką i konstruowaniem figur przestrzennych oraz totemów.

W 1965 r. Lightbody otrzymała stypendium prowincji Quebec i reprezentowała Kanadę na Międzynarodowym Sympozjum Ceramicznym w Austrii. W 1968 r. w Galerie Libre artystka pokazała swój najnowszy dorobek: małe rzeźby w drewnie, ceramiczne miniaturowe postaci świątków stojących w grotach oraz serię obrazów z aniołami zatytułowaną „Night Flyers”. Po wystawie w Montreal Museum of Fine Arts w 1969 r., dwie akwaforty Lightbody zakupione zostały przez muzeum do Saide and Samuel Bronfman Collection. W 1970 r. artystka zaprezentowała oleje, grafikę i ceramiczne totemy na wystawie w Gallery 93 w Ottawie.

W latach 1973-1975 Lightbody przebywała w Afryce Południowej, w Lesotho, w ramach programu Canadian International Development Agency, jako szef rozwoju rzemiosła lokalnego Kolonyama Pottery; potem przez osiemnaście miesięcy pracowała w ramach C.I.D.A. w Pakistanie. Po powrocie artystka osiadła w miejscowości Knowlton, w prowincji Quebec, gdzie z grupą artystów skupiła się na propagowaniu rzemiosła artystycznego w regionie. Założona przez nich The Artists Group of the Eastern Townships miała na celu organizowanie wystaw oraz prowadzenie niekomercyjnej galerii Farfelu, najpierw w miejscowości Knowlton, później w Sutton.

W każdej dziedzinie twórczości artystki dominowała intensywna kolorystyka, tematyka zwierzęca, roślinna, nieokiełznana fantazja i potrzeba łączenia różnych form ekspresji. Fantazja Lightbody czerpała z dokonań minionych epok i kultur, co objawiało się w swoistej collage’owej narracji o świecie: formy zwierzęce i roślinne, tematy religijne, na różne sposoby interpretowany lot w przestrzeni. Artystka wyróżniona została m.in.: pierwszą nagrodą na Graphics Quebec Provincial Exhibition, 1960 r.; pierwszą nagrodą na Graphic Qc. Prov. Exhib. 1962 r.; nagrodą specjalną na Gmunden Symposium Exhibition, Austria, 1965 r.; nagrodą specjalną na Montreal Craft and Ceramics Salon, 1966 r.

Dwie prace artystki znajdują się w montrealskim Musee des Beaux-Arts - „Formes fossiles” (Formy kopalne), nr inwent. Gr. 1965.375, akwaforta; „La Lettre no 2” (List numer 2), nr inwent. Gr. 1965.374, akwaforta. Prace w kolekcjach: Concordia University, National Museum of Fine Arts of Quebec, W.G. MacMillan Publishing, Toronto; Department of External Affairs of Canada, University of London/Ontario.

Praca w katalogu
Maya Lightbody, „Three Blind Saints Looking for Their Souls” ( Trzech niewidomych świętych szukających swoich dusz), „The Gazette” marzec 1968 r. Praca jest typowym dla artystki dowodem łączenia sztuk. Olej malowany jest w stylu przywodzącym na myśl witraże. Postaci trzech świętych złożone są z geometrycznych figur, jak z kawałków szkła. Aureole wokół głów kojarzą się z kaskami astronautów. Twarze świętych są przejmujące, z wielkimi, pustymi oczami i małymi zaciśniętymi ustami. Tło obrazu jest intensywnie niebieskie, figury są żółte i brązowe (wg. informacji w gazecie).