cokół: 200 x 100 x 20 cm, lekkodwuspadowa płyta: 128 x 75 x 12 cm, wysokość: przód: 34 cm, tył: 197 cm, postument 133 x 57 x 52 cm

[nr konc.:] CONCESSION À PERÉTUITÉ No 76.875d [88-1844] 

Lokalizacja: Div. 26, rz. 1 ch. Moliére, gr. 8 ch. du Dragon.

Odpis inskrypcji Proseper (1853) s. 109, bez podania dat dziennych.

D.C.: konc. wykupił d. 13 lutego 1844 Louis Wołowski na grób dla swojego ojca François Wołowski.

Drugi numer konc. ustalony na podstawie Ksiąg poch. w B.C. AMP MD, div. 26, nr 36 zm. 12 lutego 1844 r. François Wolowski, pierre debout grille, jardin, wym. 1: 1x2 2: 0,5x2 (3 m2), nr 76875 konc. 1: 88 z 13 lutego 1844, 2: 240 z 10 kwietnia 1844 r. wykupił Louis Wolowski (zam. 21 rue Bergere), wieczysta; Recueil 1855 s. 287: Valowsky [s] sec. Q nos du Plan 97.

Pomnik wystawiony 12 maja 1844 r. w obecności licznie zgromadzonych Polaków (M. Mises, Polacy chrześcijanie pochodzenia żydowskiego t. 2 s. 270, także Życie Franciszka Wołowskiego s. 27), tamże, częściowy odpis inskrypcji; w 2008 nagrobek odrestaurowano staraniem TOZ ze środków Fundacji Zygmunta Zaleskiego (ATOZ); „Koledzy jego sejmowi wezwali rodaków do uczczenia jego pamięci pomnikiem, który wystawiony został 12 maja 1844 roku na cmentarzu Père Lachaise, z napisem ułożonym przez Bohdana Zaleskiego “Spółrodacy, spółwygnańcy. Pamiątce [s] obywatelskich polskich zasług Franciszkowi Wołowskiemu XIII roku emigracji, kamień ten położyli” (W. Mickiewicz, Żywot Adama Mickiewicza podług zebranych przez siebie materjałów oraz własnych wspomnień, wyd. 2, t. 2, Poznań 1931 s. 315 przyp. 3); rysunek pomiarowy, 3 rzuty, skala 1:20, wyk. B. Kłosowicz, bd. [2008](ATOZ); Dokumentacja prac konserwatorskich przeprowadzonych na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu, Grób Franciszka Wołowskiego, zleceniodawca: Towarzystwo Opieki nad Polskim Zabytkami i Grobami Historycznymi we Francji. …, bd. [2008], s.1-9, (ATOZ); koncesja pod opieką Konsulatu Generalnego RP w Paryżu i TOZ (2007); Kronika Emigracya. Obchód postawienia grobowego pomnika dla ś. p. Franciszka Wołowskiego.

Stosownie do wezwania Posła Żarczyńskiego, polacy zebrali się dość licznie, w niedzielę 12 b. m. Na smętarzu Pére-la Chaise, dla postawienia skromnego pomnika na grobie ś. P. Deputowanego Wołowskiego. Kapłan polski X. Dąbrowski odczytał mszę ś. W miejscowej kaplicy, po któréj cały orszak udał się do grobu. Na ceremonii znajdywali się dwaj synowie nieboszczyka: Ludwik, adwokat i profesor prawa handlowego w Konserwatoryum sztuk i rzemiosł i Kazimierz, urzędnik w administracyi dróg żelaznych, jako leż P. Faucher, zięć Wołowskiego.

Pomnik jest z białego marmuru wykonany w guście rzymskich nagrobków. Na jednym z jego boków, od frontu znajduje się następny napis: SPÓŁRODACY, SPÓŁWYGNAŃCY, PAMIĄTCE OBYWATELSKICH POLSKICH ZASŁUG FRANCISZKA WOŁOWSKIEGO ZMARŁEGO XIII ROKU EMIGRACYI, KAMIEŃ TEN POŁOŻYLI; na innym toż samo po francuzku.

Po odprawieniu krótkiej modlitwy i po skropieniu przez kapłana grobu święconą wodą ... . Po Ledóchowskim mówił poseł Żarczyński, jako jeden z delegowanych do zajęcia się wzniesieniem nagrobka.

„Dziennik Narodowy”, Paryż, t. 4, 18 maja 1844, nr 162 s. 650-651