W tekście wspomniana jest „sędziwa instytucja naukowa” oraz podsumowanie poszerzenia zbiorów przez rok 1936. Podarowano m.in. 2,5 tys. rękopisów oraz archiwa rodzinne Steckich i Kościa Zbirohowskich. Dział druków powiększył się także o dublety przesłane przez bibliotekę Wyższej Szkoły Handlu Zagranicznego. Odnotowano, że w zbiorach przybyło 2,6 tys. dzieł w 3,5 tys. tomów, co sumuje się na całkowity zasób biblioteki na 199 tys. dzieł w 297 tys. tomach. Do tego do Muzeum Lubomirskich, połączonego z Zakładem, przesłano zbiór gwaszy z końca XVIII i początku XIX wieku, rysunki malarzy polskich pomatejkowskich oraz m.in. kolekcję żetonów srebrnych bitych w Niemczech dla pamiętnienia najcenniejszych zwycięstw na pobojowiskach polskich w wielkiej wojnie (Źródło: „Wschód”, Lwów 1937, nr 38, s. 10, za: Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa).

Uwspółcześniony odczyt tekstu.

Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Lwowie w r. 1936.

Sędziwa instytucja naukowa lwowska, wierna swej górą stuletniej tradycji, nie ustaje w rozległej pracy dla dobra kultury polskiej, ciesząc się stałym poparciem i wydatną ofiarnością społeczeństwa. Rok ubiegły zaznaczył się magnackim zaiste darem zbioru 2500 rękopisów, złożonych przez znanego uczonego i zbieracza dyr. Aleksandra Czołowskiego. Obok tego otrzymał Zakład Ossolińskich archiwa rodzinne Steckich i Kościa Zbirohowskich. Do kwietnej kolekcji spuścizny wielkich uczonych i historyków lwowskich: Sołtykiewicza, Szajnochy, Schmitta, Kubali, Balzera, Ptaśnika i innych, przybyły papiery śp. prof. Stanisława Zakrzewskiego, prezesa Towarzystwa Historycznego, oraz pieczołowicie opracowana i skatalogowana spuścizna rękopiśmienna śp. dr. Wojciecha Kętrzyńskiego, dyrektora Ossolineum. Wśród literackich nabytków zasługuje na uwagę korespondencja Stanisława Brzozowskiego z papierów śp. dr. Rafała Bubera. W sumie przybyło blisko 2800 rękopisów nowych. Dział druków, obok dopływu dzieł z egzemplarza obowiązkowego (zwłaszcza planu), z darowizn autorskich i z wymiany z instytucjami zagranicznymi, zasiliła swoimi dubletami biblioteka Wyższej Szkoły Handlu Zagranicznego. W skatalogowanych zbiorach przybyło 2676 dzieł w 3544 tomach, razem tedy biblioteka liczy 109.143 dzieł w 297.461 tomach (oprócz nieskatalogowanych około 100.000 tomów). W Pracowni Naukowej 8027 osób korzystało z 14.941 dzieł w 25.263 tomach i z 2526 rękopisów. Do domu wypożyczono 5058 dzieł w 6030 tomach, 3567 osobom. Z wiosną ub.r. odbył się pokaz polskiej książki dla dzieci i młodzieży w jej rozwoju historycznym. Do Muzeum XX. Lubomirskich, złączonego, jak wiadomo, z Zakładem Ossolińskich, przybyły w r. 1936: ciekawy zbiór gwaszów z końca XVIII i początku XIX wieku, z przedstawieniem typów i strojów ludowych neapolitańskich, duża kolekcja litografii francuskich z pierwszej połowy XIX wieku, partia zbiorów i rysunków najwybitniejszych malarzy polskich epoki po-matejkowskiej, znaczna ilość okazów współczesnej grafiki polskiej i kolekcja 42 żetonów srebrnych, bitych w Niemczech dla upamiętnienia najcelniejszych zwycięstw na pobojowiskach polskich w wielkiej wojnie; maska pośmiertna Wincentego Pola, rzeźba Barącza przedstawiająca Władysławową Łozińską, rzeźba portretowa Kazimierza Obłędowskiego, akwarele portretowe malowane przez Al. Rejchana, J. Kossaka, F. Tepę i M. Łozańskiego, ponadto szereg monet, banknotów i medali polskich, okazy przemysłu artystycznego (meble, pasy, broń itp.). W depozycie otrzymano olejny portret J. Majakowskiego przez Artura Grottgera. Główną podstawą finansową Zakładu Ossolińskich, poza uszczuplonymi dochodami z dóbr fundacyjnych i realności miejskich, stanowi jego wydawnictwo, które publikuje dzieła naukowe i podręczniki szkolne we własnych warsztatach drukarskich. Dział ten rozwija się pomyślnie dzięki życzliwości władz szkolnych i całego społeczeństwa, w zrozumieniu misji kulturalnej Zakładu. Wydawnictwo rozdało w r. ub. za pośrednictwem Polskiego Radia 46.000 książek szkolnych i do czytania (wartości 2431), numizmatyki 370, fotografii 207, dzieł nowych 85, w 143 tomach. Pracujących w Pracowni Naukowej Muzeum było w r. 1936 - 871 osób, zwiedziło Muzeum 4523 osób, w tym 1693 bezpłatnie.