W tekście opisane są Brzeżany, które w 1530 r. za sprawą Mikołaja z Sieniawy dostały prawo magdeburskie od Zygmunta I. W dalszej części przedstawiona jest pokrótce historia tego miasteczka oraz kwestia władz, które miały zarządzać tym miejscem. Rodzina Sieniawskich odpowiedzialna była za fundację fary z 1600 r., klasztorem i kościołem oo. Bernardynów, a także kwestię samego zamku. Po wygaśnięciu rodu dobra przeszły do rodziny Czartoryskich. Ostatnia część tekstu opisuje głównie kwestie związane z zamkiem Sieniawskich (Źródło: „Ziemia. Tygodnik Krajoznawczy Ilustrowany”, Warszawa 1913, nr 13, s. 7-10, za: Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa).