Paweł Kochański (1887-1934) urodzony jako Fajwel Kaganow w Odessie (inne źródła podają Orzeł, Rosja), syn Josue Kahan i Chany Smoljenickiej, polski skrzypek światowej sławy. Jego brat, Eli, był wiolonczelistą i profesorem Konserwatorium Warszawskiego.

W latach 1894-1901 uczył się u Emila Młynarskiego w Odessie i Warszawie, a następnie w brukselskim konserwatorium u Césara Thomsona, które ukończył z najwyższym odznaczeniem. Po początkach kariery jako koncertmistrz Filharmonii Warszawskiej (1901-1903), podróżował koncertowo po Europie. W 1907 r. objął stanowisko profesora gry na skrzypcach w Konserwatorium Warszawskim. W 1911 r. zawarł związek małżeński z Zofią Kon (Kohn). W latach 1916-1918 był profesorem konserwatorium w Petersburgu, a w latach 1924-1934 uczył w Juilliard School of Music w Nowym Jorku.

Repertuar Kochańskiego obejmował całą literaturę skrzypcową, od utworów dawnych po współczesne. Był autorem licznych transkrypcji skrzypcowych dzieł m.in. Karola Szymanowskiego, Fryderyka Chopina, Maurice’a Ravela i Manuela de Falli. Jego interpretacje wyróżniały się wyjątkową pięknością dźwięku, bogactwem niuansów dynamicznych i niezwykłą emocjonalnością, co podkreślali współcześni, m.in. Borys Rowicki.

Współpracował z wybitnymi artystami, takimi jak Artur Rubinstein, Pablo Casals i Karol Szymanowski, z którym łączyła go wieloletnia przyjaźń. Odegrał kluczową rolę w powstaniu dzieł skrzypcowych Szymanowskiego, wprowadzając kompozytora w techniczne i artystyczne możliwości skrzypiec.

Po śmierci 12 stycznia 1934 r. został pierwotnie pochowany na Woodlawn Cemetery w Nowym Jorku. 21 kwietnia 1934 r. jego szczątki przeniesiono na cmentarz Père-Lachaise w Paryżu, gdzie spoczął w grobie rodzinnym. Koncesję na miejsce pochówku wykupiła jego żona 27 stycznia 1934 r.

Źródła: Księgi pochówków cmentarza Père-Lachaise (nr roczny 424, 1934); https://culture.pl/pl/tworca/pawel-kochanski.

• Polski Słownik Biograficzny, t. 13, s. 211