Muzeum Sztuki Współczesnej (MOCA) zostało założone w 1979 r. w Los Angeles. Inicjatywa powstania muzeum zrodziła się z potrzeby stworzenia instytucji, która w całości byłaby poświęcona sztuce współczesnej. W tym czasie Los Angeles nie posiadało żadnej instytucji, która skupiałaby się wyłącznie na sztuce współczesnej. Z tego powodu grupa entuzjastów i kolekcjonerów sztuki, w tym prestiżowi artyści i kuratorzy, postanowiła stworzyć takie miejsce.

Pierwszym dyrektorem MOCA został Richard Koshalek, który odegrał kluczową rolę w kształtowaniu wizji i misji muzeum. Dzięki jego zaangażowaniu oraz wsparciu wielu wpływowych postaci MOCA szybko zdobyło uznanie zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i na arenie międzynarodowej.

Pierwsza siedziba MOCA mieściła się w historycznym budynku na Grand Avenue, jednak szybko zyskała dodatkowe przestrzenie wystawiennicze, takie jak Geffen Contemporary w Little Tokyo, która została otwarta w 1983 r.

Specyfika zbiorów

MOCA wyróżnia się na tle innych instytucji kulturalnych nie tylko dzięki swojej lokalizacji, ale przede wszystkim dzięki unikalnemu charakterowi swoich zbiorów. Zbiory MOCA skupiają się głównie na sztuce powstałej po 1940 r. i obejmują szeroki zakres mediów i form artystycznych, takich jak malarstwo, rzeźba, fotografia, instalacje, wideo i performance.

Zbiory malarstwa obejmują prace czołowych przedstawicieli malarstwa i rzeźby współczesnej, takich jak Jackson Pollock, Mark Rothko, Willem de Kooning czy Andy Warhol. Muzeum posiada również bogatą kolekcję dzieł artystów reprezentujących różnorodne nurty, takie jak abstrakcyjny ekspresjonizm, minimalizm czy pop-art.

Fotografia i video - MOCA od samego początku swojego istnienia przykładało dużą wagę do medium fotograficznego i wideo. Kolekcja muzeum zawiera prace takich twórców jak Cindy Sherman, Diane Arbus, Andreas Gursky czy Bill Viola. Prace te dokumentują zmieniające się społeczeństwo i kulturowe zjawiska, jednocześnie eksplorując granice medium fotograficznego i wideo.

MOCA jest również znane z kolekcji instalacji i dzieł performatywnych. Muzeum często organizuje wystawy czasowe, które angażują widza w interaktywny sposób. Przykładem mogą być prace artystów takich jak Yayoi Kusama, Bruce Nauman czy Marina Abramović. Te dzieła nie tylko stanowią wyzwanie dla tradycyjnych form artystycznych, ale także prowokują do refleksji nad rolą widza i jego interakcji z dziełem sztuki.

Jednym z ważnych aspektów kolekcji MOCA jest zaangażowanie społeczne sztuki. Muzeum zbiera prace artystów, którzy poruszają ważne kwestie społeczne, polityczne i ekologiczne. Przykładem mogą być prace Ai Weiwei, Kerry James Marshall czy Shirin Neshat, które eksplorują tematy takie jak prawa człowieka, rasizm czy zmiany klimatyczne.

W zbiorach MOCA znajdują się prace polskich artystek i artystów, wśród nich:

Magdalena Abakanowicz, „Artumore”, 1982, brąz, 52 x 34 x 21, nr inw. 98.42, https://www.moca.org/collection/work/artumore

Zbigniew Gostomski, bez tytułu, 1975, tkanina, 19 x 487, https://www.moca.org/collection/work/tapisserie

Tadeusz Kantor, „Monsieur On Sait Qui”, 1982, olej na płótnie, 65 x 126 cm, https://www.moca.org/collection/work/monsieur-on-sait-qui

W kolekcji muzeum znajduje się również praca Franka Stelli, „Michalpol I (Polish Village Series)”, 1971, 239 x 320 x 10, technika mieszana, płótno, nr inw. 86.49, https://www.moca.org/collection/work/michapol-i-polish-village-series