Przy cmentarzu miejskim kurortu Leysin, położonym ok. 3 km na zachód od miasta, wysoko w lesie, znajdują się dwa osobne cmentarze żołnierskie: francusko-belgijski (zmarli głównie z I wojny światowej) i polski. Na tym drugim, założonym na samym skraju stoku, spoczywa 28 oficerów i żołnierzy zmarłych w czasie leczenia gruźlicy w Leysin, znanej miejscowości uzdrowiskowej, położonej wysoko w Alpach ponad Lemanem. Polscy internowani budowali też w okolicy górską drogę do kurortu narciarskiego Forclaz. Na cmentarzu spoczywają jednak żołnierze, których przeniesiono z obozów internowania do sanatoriów w Leysin na leczenie - zmarli tu bądź ci, którzy życzyli sobie zostać pochowanymi wraz z towarzyszami broni. Pomnik powstał z funduszy i inaugurowany był z udziałem przedstawicieli władz PRL. Wprawdzie wysuwano autorstwo projektu pomnika malarza Michała Kalitowicza, wydaje się jednak pewne, że autorem jest czołowy rzeźbiarz polskiej emigracji w Szwajcarii, osiadły w Winterthur Maciej Piotrowski, również kombatant internowanej II Dywizji Strzelców Pieszych. W dokumentacji artystów federalnego Schweizerisches Kunstarchiv w Zurychu znajduje się zdjęcie przedstawiające go na cmentarzu wojskowym w Leysin; metalowy orzeł z pomnika przypomina sposób traktowania formy w rzeźbach Piotrowskiego, znajdujących się w kilku miejscach publicznych Winterthuru. Kompozycja pomnika nawiązuje do symboli z odznaki dywizyjnej: orzeł (wprawdzie znacznie przestylizowany i uproszczony) wspiera się na trzech mieczach. Ta aluminiowa część figuratywna spoczywa na dwuczęściowym cokole, obłożonym polerowanymi płytami granitu. Na frontowej ścianie górnej części cokołu przytwierdzona jest metalowa tablica z napisem po francusku i po polsku: „Tu spoczywają żołnierze polscy Drugiej Dywizji Strzelców Pieszych internowani w Szwajcarii w czasie drugiej wojny i zmarli w Leysin”. Całość stanowi główny (choć zsunięty na skraj) akcent niewielkiego, tarasowego założenia cmentarza polskiego: w trzech rzędach ułożone proste, identyczne nagrobki z niewielkimi płytami ozdobionymi orłem dywizyjnym. Cmentarzem opiekuje się gmina Leysin, ale konserwacja pomnika została przeprowadzona w kilku etapach do 2011 r. z funduszy państwa polskiego.