Jan II Kazimierz Waza (1609-1672) po abdykacji w 1668 r. przybył do Francji i otrzymał tytuł opata jednego z najstarszych paryskich klasztorów - Saint-Germain-des-Près. Uroczyste powitanie w opactwie miało miejsce 17 listopada 1669 r. Po jego śmierci w 1672 r. ciało władcy pochowano w katedrze wawelskiej, serce zaś w jego opackim kościele. Okazały pomnik paryski na zlecenie wdowy Ludwiki Marii Gonzagi (1611-1667) wykonali znakomici rzeźbiarze, pracujący m.in. w Wersalu bracia Gaspard i Balthazar Marsy. Było to ich najważniejsze dzieło poza mecenatem królewskim. Byli nadwornymi rzeźbiarzami króla francuskiego, znani są z licznych dzieł znajdujących m.in. w paryskim pałacu Tuileries i Wersalu. Przyścienny pomnik z klęczącą figurą zmarłego na sarkofagu, wśród panoplii, flankowały pierwotnie postaci dwóch jeńców. Król ukazany został w chwili składania insygniów władzy, zwrócony w stronę ołtarza (niezachowanego z pierwotnego wyposażenia kaplicy). Tło stanowi rzeźbiona kotara. Projekt zaliczanego do arcydzieł francuskiej rzeźby sepulkralnej pomnika bywa wiązany z Charles’em Le Brunem, nadwornym malarzem i dekoratorem Ludwika XIV, współpracującym z braćmi Marsy. Rysunek Le Bruna ukazuje kompozycję bardzo zbliżoną do wykonanego pomnika. Autorem znajdującego się w kaplicy wielkiego reliefu (szerokość ok. 2 m) ze zwycięstwem królewskim pod Beresteczkiem był rzeźbiarz klasztorny Jean Thiebaut.

Kompozycja pomnika, zawarta w półokrągłej niszy, której górną część odsłania rozchylona kotara z żółtawobrązowego marmuru, składa się z dwóch części. Rzeźba klęczącego króla oddającego insygnia władzy wykonana została z białego marmuru. Część dolną pomnika, mającą formę sarkofagu z czarnego marmuru, wypełnia płaskorzeźba w brązie, przedstawiająca bitwę pod Beresteczkiem, w której Jan Kazimierz odniósł zwycięstwo nad oddziałami kozacko-tatarskimi.

Pomnik został uszkodzony w czasie rewolucji francuskiej, splądrowano też wówczas sarkofag z sercem. Znikły dwie figury jeńców-Turków, znajdujące się poniżej sarkofagu, anioły trzymające kotarę, a także plakieta z przedstawieniem bitwy pod Beresteczkiem. Sam nagrobek ocalał podobno dzięki interwencji francuskiego archeologa Alexandre’a Lenoira, który kazał go przenieść do Musée des monuments français, utworzonego w dawnym klasztorze augustianów i otwartego dla publiczności w 1795 r. Przekształceniu po rekonstrukcji w 1824 r. uległa też cała kaplica, w której pierwotnie znajdował się ponadto ołtarz św. Kazimierza z obrazem Daniela Schultza (1615-1683) z Gdańska (malarz podobno osobiście miał zawieźć obraz do Paryża ok. 1675 r.). W 1927 r. gruntowną restaurację zabytku przeprowadzono z inicjatywy Kazimierza Woźnickiego z Ambasady Polskiej w Paryżu. W latach 2010-2011 odbyła się kolejna konserwacja zabytku.

Pierwotny wygląd kompozycji pomnika utrwaliły rycina Jeana Marota z końca XVII w. oraz Nicolasa Pigné z 1724 r. W 1912 r. pomnik namalował polski artysta Konrad Krzyżanowski (obraz zaginiony).