Wincenty Rawski (1810-1876), urodzony w Czarnokońcach, architekt i budowniczy. Studiował w Cesarsko-Królewskim Instytucie Politechnicznym w Wiedniu, po czym związał swoją działalność zawodową ze Lwowem, gdzie realizował liczne projekty architektoniczne.

Specjalizował się w klasycyzmie i wczesnym historyzmie. Był autorem m.in. projektu kościoła w zespole klasztornym Sacré-Cœur, jednego z pierwszych budynków neogotyckich we Lwowie. Wspólnie z Marcelim Erazmem Gryglaszewskim prowadził biuro ciesielsko-budowlane, które umożliwiało mu zarówno projektowanie, jak i realizację własnych oraz cudzych koncepcji architektonicznych.

Brał udział w przebudowie lwowskiego ratusza (1849-1851), realizując projekt Johanna Salzmanna, a także kierował rekonstrukcją dzwonnicy Archikatedralnego Soboru św. Jura, zaprojektowanej przez Józefa Braunseisa. Do jego dzieł należą również:

• przebudowa pałacu Dzieduszyckich (1860-1869),
• modernizacja Szpitala św. Wincentego à Paulo (1870),
• projekty nagrobków na Cmentarzu Łyczakowskim, tworzonych we współpracy z rzeźbiarzami Cyprianem Godebskim i Pawłem Eutele,
• altana w formie greckiej świątyni w ogrodzie Hotelu George,
• liczne kamienice we Lwowie.

W latach 1871-1873 był członkiem rady miejskiej Lwowa.

Z małżeństwa z Marcelą ze Zbrożków miał synów Wincentego i Kazimierza, którzy również zostali architektami, oraz córkę Marię, żonę Wiktora Sadłowskiego, matkę Władysława Sadłowskiego, późniejszego znanego lwowskiego architekta.

Zmarł w 1876 r. i został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.