Informacja o obiektach:

Kościół pw. św. Franciszka Borgiasza w Rozłuczu powstał w 1902 r. W 1944 r. został przejęty przez sowieckie władze i pełnił funkcję spichlerza. 

Kaplica pw. Matki Bożej Szkaplerznej w Ilniku powstała w latach 1932-1934.

Drewniana kaplica publiczna pw. Świętych Piotra i Pawła w Wołczu została wzniesiona w 1900 r. przez niemiecką społeczność. Wybudowano ją w stylu neogotyckim. W okresie sowieckim zniszczono iglicę i krzyż i utworzono w niej muzeum ateizmu. Od 2003 r. funkcjonuje jak greckokatolicka cerkiew.

Dzwonnica przy XVII-wiecznym kościele pw. św. Michała Archanioła w Starej Soli. Kościół podlegał renowacjom w 1930 r. W latach 70. ubiegłego wieku budynek strawił pożar. Od lat 90. trwa jego odbudowa.

Zrealizowane prace: 

W ramach realizacji projektu przeprowadzono działania szkoleniowo-badawcze pod nadzorem konserwatorów i historyków sztuki, którzy wraz z grupą wolontariuszy dokumentowali aktualny stan kilku obiektów sakralnych położonych w pobliżu obecnej granicy polsko-ukraińskiej. Cechą charakterystyczną tych obiektów jest materiał, z którego zostały wykonane, czyli drewno. 

Opracowana przez wolontariuszy, pod opieką specjalisty, dokumentacja (zdjęcia, pomiary, szkice) stała się podstawą do przygotowania wystawy poglądowej dotyczącej badanych obiektów (kościół pw. św. Franciszka Borgiasza w Rozłuczu; kaplica publiczna pw. Matki Bożej Szkaplerznej w Ilniku; kaplica publiczna pw. Świętych Piotra i Pawła w Wołczu; dzwonnica przy kościele pw. św. Michała Archanioła w Starej Soli). Sporządzono też wstępną opinię konserwatorską dotyczącą dalszego sposobu postępowania i wskazań do opracowania programu prac konserwatorskich dla sakralnych obiektów drewnianych.

Finansowanie: Program Instytutu Polonika „Polskie dziedzictwo kulturowe za granicą - wolontariat” 

Więcej o projekcie: Zabytki sakralnej architektury drewnianej - kościoły w Rozłuczu, Ilniku i Wołczu, dzwonnica w Starej Soli

• Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich w Bytomiu, realizacja w roku 2020