Olga Boznańska urodziła się 15 kwietnia 1865 roku w Krakowie jako córka Adama Nowiny Boznańskiego, inżyniera kolejowego o polskich korzeniach, oraz Eugenii z domu Mondan – Francuzki zafascynowanej sztuką, która od najmłodszych lat zachęcała córkę do rysunku i rozwijania artystycznych zdolności. Olga pierwsze lekcje pobierała właśnie od matki, a następnie kształciła się u krakowskich artystów, m.in. Kazimierza Pochwalskiego i Antoniego Piotrowskiego, uczęszczając także na renomowane Kursy Malarskie imienia Adriana Baranieckiego.

W 1886 roku Boznańska wyjechała do Monachium, które wówczas przyciągało wielu młodych artystów z Polski. Jako kobieta nie miała wstępu na Akademię Sztuk Pięknych, dlatego kontynuowała naukę w prywatnych szkołach Karla Kricheldorfa i Wilhelma Dürra. W Monachium założyła własną pracownię i szybko zdobyła uznanie krytyków i publiczności. Już w 1893 roku jej portret malarza Paula Nauena zwrócił uwagę europejskiego środowiska artystycznego, przynosząc jej złoty medal na wystawie w Wiedniu rok później.

W 1898 roku artystka przeniosła się do Paryża, gdzie mieszkała i tworzyła przez resztę życia. Paryż stał się nie tylko jej domem, ale również miejscem intensywnej aktywności zawodowej – należała do Société Nationale des Beaux-Arts, wystawiała prace w najważniejszych europejskich galeriach, prowadziła też działalność pedagogiczną, m.in. w Académie de la Grande Chaumière. Współpracowała z Towarzystwem Artystów Polskich „Sztuka”, które promowało nowoczesne malarstwo polskie w kraju i za granicą.

Olga Boznańska nigdy nie wyszła za mąż i całkowicie poświęciła się pracy twórczej. W swoim paryskim atelier, prowadzonym do końca życia, gościła przedstawicieli środowisk artystycznych i intelektualnych z całej Europy. Ostatnie lata życia spędziła samotnie, w coraz trudniejszych warunkach materialnych, dotknięta problemami zdrowotnymi i pogarszającym się wzrokiem. Zmarła 26 października 1940 roku w okupowanym przez Niemców Paryżu. Została pochowana na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency – nekropolii wielu wybitnych Polaków na emigracji.

Nagrody i wyróżnienia:

Złoty medal na Międzynarodowej Wystawie w Wiedniu (1894)

Brązowy medal na Wystawie Światowej w Paryżu (1900)

Krzyż Oficerski Legii Honorowej (1912)

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1938)

Jej prace były wystawiane na licznych wystawach międzynarodowych, m.in. w Berlinie, Monachium, Pradze, Amsterdamie, Londynie, Wenecji i Pittsburghu.