Artykuł, w którym opisane jest poświęcenie nowo wzniesionego Domu Ludowego w Postołówce. Dom zyskał patrona w postaci J. Piłsudskiego, odsłonięto też tablicę z jego imieniem (Źródło: „Wschód”, Lwów 1938, nr 85, s. 6, za: Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa).

Uwspółcześniony odczyt tekstu.

Chłopi z Postołówki własną ciężką pracą i ofiarnością wznieśli Dom Ludowy.

W niedzielę, dnia 22 maja br. panował w powiecie kopyczynieckim niezwykły ruch. Bardzo wiele ludzi zdążało pieszo, furmankami i ciężarowymi samochodami do Postołówki, gdzie miało się odbyć poświęcenie Domu Ludowego w obecności wojewody mgr Tomasza Malickiego. Od wczesnych godzin porannych gromadziły się tłumy ludności wiejskiej, wojsko, Oddziały Z. S. „Sokolswo” z Kopyczyniec i Husiatyna, harcerstwo, organizacje społeczne z nauczycielstwem i duchowieństwem na czele. Droga od bramy triumfalnej do Domu Ludowego pięknie była przystrojona długimi flagami państwowymi, zwisającymi z wysokich masztów. Domy zaś ludności udekorowane były chorągiewkami o barwach narodowych i zielenią. O godz. 12-tej przybył p. Wojewoda i starosta Gródecki. Przybyli również mjr Gałłnowski i ks. dziekan Tenerowicz z Kopyczyniec. Serdecznie powitał pana Wojewodę wójt gminy p. Pichl i przewodniczący Komitetu Budowy Domu Ludowego inż. Nowicki. Wszyscy udali się na mszę św. polową, celebrowaną przez ks. dziekana Tenerowicza. Podniosłe kazanie wygłosił ks. Jan Wilusz, proboszcz z Kluwlniec. W czasie mszy św. przygrywała orkiestra K.O.P. Aktu poświęcenia Domu dokonał ks. Franków, miejscowy proboszcz. Po poświęceniu Domu pan Wojewoda dokonał odsłonięcia pamiątkowej tablicy Marszałka Józefa Piłsudskiego, którą wmurowano w ścianie domu nazwanego również imieniem Wskrzesiciela Polski. Orkiestra K.O.P. odegrała Hymn Państwowy. Fakt nazwania Domu Ludowego imieniem Wielkiego Marszałka przez ludność kresową świadczy o tym, jak gorąca i wymowna jest miłość chłopa polskiego dla naszego największego Bohatera. Po oddaniu hołdu Wielkiemu Marszałkowi z okazji odsłonięcia tablicy wyszedł na trybunę przewodniczący inż. Nowicki, aby złożyć sprawozdanie z ciężkiej pracy, jakiej dokonali Polacy Postołówki w związku z budową Domu, pod jego przewodnictwem. Trudno nam było uwierzyć, aby dom murowany, składający się z dużej sali teatralnej i siedmiu sal mniejszych, kosztował zaledwie siedem tysięcy złotych. Tak jednak wynika z najdokładniejszych obliczeń. Dom przedstawia wartość ponad 30 000 zł. A więc około 23 000 zł - to praca chłopa polskiego z Postołówki, która wahała się od 2 do 20 dni i datki w naturze. Udzielił też wydatnej pomocy hr. Siemieński, starosta Gródecki - mówił p. Nowicki - pomagał nam materialnie, a przede wszystkim moralnie. Bardzo często służył dobrą radą i wskazaniami. Dlatego też p. przewodniczący złożył p. staroście specjalne podziękowanie. Drugie przemówienie wygłosił ks. Franków, a trzecie p. Gączowski, który wskazał na wielkie dzieło, jakiego dokonali chłopi z Postołówki, wznosząc tak piękny Dom Ludowy, będący równocześnie pomnikiem tego naszego największego z Wielkich - Bohatera. Po przemówieniu p. Gączowskiego ludność zebrana w liczbie około 5 000 samorzutnie odśpiewała hymn „Nie rzucim ziemi”. Była to chwila bardzo podniosła i wyczuwało się, że w ten sposób chłopi polscy wobec tablicy pamiątkowej Marszałka i Przedstawiciela Rządu składają przysięgę, że tej naszej krwią żołnierza polskiego przepojonej ziemi nigdy nikomu nie oddadzą. Tak chwila ta, jak też przeżycie, na długo zostanie w pamięci uczestników uroczystości w Postołówce. Defilada wypadła imponująco. Później goście z panem Wojewodą na czele przeszli do sali na posiłek. Tu specjalna Sekcja Komitetu z porucznikiem K.O.P. na czele przygotowała szereg atrakcji o charakterze rozrywkowym. Był więc doskonale odegrany utwór teatralny, później 4-głosowy chór z Trybuchowiec pod kierownictwem p. Opackiego, kierownika tamt. szkoły, odśpiewał kilka pieśni, a przy końcu wystąpiła grupa młodzieży z Samołuskowiec pod kierownictwem p. Stankiewicza, nauczyciela szkoły powsz. i dała piękną inscenizację pieśni. Na zakończenie dziewczęta z grupy inscenizujących wręczyły p. Wojewodzie chleb. Wygłoszono szereg przemówień i wzniesiono kilka toastów, przede wszystkim na cześć włodarza Województwa i Wojska, który wniósł prezes dr Orliński z Tarnopola.