Zarys historyczny

Kobyłowłoki leżą około 20 kilometrów na południowy wschód od Trembowli. Sowieci, w okresie swojej dominacji, zmienili nazwę wsi na „Жовтневе” (Październik). Źródła historyczne są bardzo skąpe w informacje na temat dziejów miejscowości. Wiadomo, że wśród właścicieli odnotowano m.in. Jana z Kobyłowłok i jego żonę Katarzynę, Mikołaja Brodę, Andrzeja z Kobyłowłok, Jana Kobyłowłockiego (XV wiek). Wieś przewija się też w wykazie poborowym z roku 1564. W roku 1648 mieszkańcy miejscowości brali udział w rozruchach chłopskich. Kolejne adnotacje pochodzą dopiero z XIX i XX stulecia. Wówczas to majątek wchodził w skład dóbr janowskich. Do XIX wieku Kobyłowłoki podlegały pod parafię w Janowie Trembowelskim. W roku 1891 utworzono w miejscowości ekspozyturę. Wówczas też wzniesiono i poświęcono kościół, jednak do uroczystej konsekracji doszło dopiero w roku 1902, kiedy to miejscowość odwiedził arcybiskup Józef Bilczewski. Status niezależnej parafii placówka zyskała dopiero w 1925 roku.

Niewiele wiadomo na temat losów i wyposażenia kościoła przez wzgląd na brak materiałów archiwalnych. Jak pisze Andrzej Betlej w swoim opracowaniu na temat obiektu, na wysokości roku 1926 pojawia się jedynie informacja o „fatalnym stanie parafii”.

W latach 1944-1945 obiekt pełnił funkcję obronną przed atakami ze strony UPA. Według dostępnych źródeł, na terenie miejscowości zginęło wówczas szesnaście osób narodowości polskiej. W lutym 1945 roku ksiądz Zygmunt Gendziński opuścił miejscowość, zabierając ze sobą część paramentów liturgicznych. To, co zostało, przekazał do zaprzyjaźnionej, miejscowej cerkwii greckokatolickiej. Sowieci urządzili w kościele magazyn kołchozowy.

Architektura

Obiekt położony jest w północnej części wsi. Powstał na rzucie krzyża łacińskiego, którego podłużne ramie stanowi nawa i część ołtarzowa zamknięta ścianą prostą, a poprzeczne jednoprzęsłowe ramiona transeptu. Prezbiterium skierowano na południowy zachód, a po lewej stronie dołączono do niego prostokątną zakrystię. Kościół wymurowano z łamanego kamienia i otynkowano.

Elewacje zewnętrzne nie posiadają artykulacji. Ustawiono je na niewysokim cokole. Jedynym elementem ozdobnym były malowidła naśladujące kształtami oraz formą pilastry i lizeny.

Jednoosiowa i jednokondygnacyjna fasada została zamknięta trójkątnym szczytem. Po środku, na dole znajduje się otwór wejściowy, powyżej którego umieszczono dwoje okien: tuż nad drzwiami prostokątne zamknięte półkoliście oraz okno okrągłe na samej górze. Dookoła tego ostatniego również znajdowały się dekoracje malarskie, a ponad nim motyw Oka Opatrzności w glorii promienistej.

Nad nawą zastosowano dach dwuspadowy, a nad pozostałymi częściami trójspadowe. Wszystkie pokryto blachą. Wieżyczka na sygnaturkę została zwieńczona cebulastą kopułką z iglicą i ozdobiona gałką z krzyżem.

We wnętrzu również nie zastosowano artykulacji. Część ołtarzową i ramiona transeptu oddzielono poprzez wysokość o jeden stopień. Wnętrze nakryte zostało stropem. Poza zakrystią, gdzie znajdują się okna kwadratowe, wszędzie zastosowano okna prostokątne zamknięte półkoliście.

Do najważniejszych elementów związanych z wyposażeniem obiektu należy bez wątpienia zanikająca dekoracja malarska przedstawiająca motywy maryjne i anielskie.

Jak pisze Andrzej Betlej w swoim opracowaniu na temat obiektu, budowla znajduje się w złym stanie. Brakuje również wyposażenia poza murowaną mensą ołtarza. Wywiezionych do Polski przedmiotów nie udało się odnaleźć.

Nazwa: Kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Panny Marii w Kobyłowłokach

Nazwa funkcjonująca obecnie: Dawny kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Panny Marii w Kobyłowłokach

Dział: architektura

Lokalizacja: Ukraina, obwód: tarnopolski, miejscowość: Kobyłowłoki

Autor: Nieznany

Data powstania: 1891 r.

Dane techniczne: Obiekt murowany z kamienia